Byłem dzieckiem alkoholika

"Typowe cechy Dorosłych Dzieci Alkoholików

Ktoś, kto wyrastał w rodzinie z problemem alkoholowym, w dorosłym życiu może mieć bardzo wiele osobistych problemów, z którymi ciężko jest poradzić sobie bez specjalistycznej pomocy. Jakie cechy posiada osoba z syndromem DDA? O tym dowiesz się z tego artykułu

Dosrastając w rodzinie, w której wystąpił problem alkoholowy, uczymy się siłą rzeczy pewnych postaw i określonych zachowań. Mając rodzica uzależnionego od alkoholu, musimy dostosować swoje postawy i reakcje właśnie do jego picia. Dlatego nasze wychowanie jest bardzo mocno zaburzone. Jeżeli brak właściwych wzorców zachowań, co jest typowe dla rodziny z problemem alkoholowym, wówczas dzieci nie mają skąd brać właściwego przykładu. Co więcej muszą przybierać określone role, aby móc odnaleźć się w patologicznej, traumatycznej sytuacji. O ile te role, maski w dzieciństwie pomagały przetrwać, w dorosłym życiu są bardzo uciążliwe i uniemożliwiają normalne, zdrowe funkcjonowanie. Strach, zaszczepiony w dzieciństwie, decyduje o zachowaniu dorosłego człowieka, które często jest niedostosowane do jego wieku, czasem wręcz irracjonalne. Jakie cechy możemy zauważyć u osoby, której dzieciństwem rządziła butelka alkoholu? Oto niektóre z nich:
- lęk przed bliskością,
- strach przed odrzuceniem,
- potrzeba nadmiernej kontroli,
-brak zaufania,
-niskie poczucie własnej wartości,
- niepewność,
-poczucie inności,
-wstyd,
- zbyt rozwinięte poczucie odpowiedzialności,
- stawianie siebie w roli ofiary,
- zachowania kompulsywne,
- i wiele innych.
Oczywiście cechy, które zostały wymienione, bynajmniej nie ułatwiają życia, wręcz przeciwnie. Dlatego też tak ważne jest podjęcie specjalistycznej terapii. Chociaż podjęcie takiej decyzji nie jest rzeczą prostą, to jednak właśnie dzięki temu można dać sobie szansę na szczęśliwe funkcjonowanie, bez lęku i poczucia winy. Można w ten sposób odzyskać upragnioną wolność."
    
Jest to artykuł Magdaleny Brochockiej ze strony: www.artelis.pl   
Oddaje on istotę tego jaki byłem i dlaczego; jakie cechy charakterologiczne mogłem w sobie rozwinąć.
Psychologowie wyróżniają kilka zasadniczych typów charakterologicznych dzieci występujących w rodzinach alkoholowych, cz. takich, w których ktoś nadużywa picia alkoholu; (w mojej był to ojciec):
-bohater rodziny,
-kozioł ofiarny,
-błazen rodziny ,
-dziecko we mgle.
Bohatera rodziny cechuje odwaga i odpowiedzialność, w warunkach kryzysowych przejmuje część odpowiedzialności za losy rodziny, pomaga matce (jeśli to ojciec pije) w utrzymaniu materialnym rodziny i w załatwianiu różnych spraw "na zewnątrz" rodziny.
Kozioł ofiarny to ktoś kto w obliczu zagrożenia dla rodziny "bierze" winę na siebie; to dziecko, które najczęściej jest bite, popada w konflikt z prawem..
 Błazen rodziny, to osobnik rozładowujący częste napięcia w rodzinie; błaznuje po to by rozśmieszyć pijanego oprawcę(ojca) i oddalić jego agresję.
Dziecko we mgle jest zamknięte w sobie, znosi z pokorą wszystkie niesprawiedliwości, najczęściej żyje w wyimaginowanym świecie, który pozwala mu przetrwać "zakręty" życia. Jeśli dziecko popełnia samobójstwo - to jest to dziecko we mgle.
W różnych momentach mojego życia przejawiałem wszystkie powyższe typy, ale najmniej - kozła ofiarnego.
Regułą jest, że jeśli jest kilkoro dzieci w rodzinie, to każde dziecko przejawia jakiś jeden dominujący typ charakterologiczny najbardziej zgodny z jego usposobieniem. Ja najwięcej "byłem" błaznem rodziny z domieszką dziecka we mgle, mój starszy brat - Heniek to kozioł ofiarny z domieszką bohatera rodziny, a młodszy - Krzysiek to dziecko we mgle z domieszką kozła ofiarnego.